Wie ben ik?

Mijn personage is degene met de pijp en het vergrootglas

sherlock holmes

True, jij bent

Het mag best wat moeilijker. Neem een citaat uit het boek waarin de personage wordt voorgesteld.

Prima, maar dat is zo gemakkelijk:


"She was dressed in rich materials -satins, and lace, and silks - all in white. Her shoes were white. And she had a long white veil dependent from her hair, and she had bridal flowers in her hair; but her hair was white. Some bright jewels sparkling on the table. Dresses, less splendid than the dress she wore, and half-packed trunks were scattered about."

Havisham, uit Great Expectations?

Yesh.
Zie je, ik ken bijna alleen maar klassiekers en dat maakt het meteen zo makkeliiiiijk
Jij bent

Jolyon Forsythe?

correct

Ik moet eerlijk toegeven dat meneer Google het werk voor mij gedaan heeft.
Ik ken de Forsyte Saga helemaal niet.

Ik zal straks eens op zoek gaan naar een nieuwe opgave!

Ja, hallo, zo kan ik het ook. Dan is het toch niet leuk meer, als iedereen het op google opzoekt?

Ik zal het nooit meer doen.

Maar ik ben wel op zoek naar eentje die niet op google staat, voor het geval er nog zo'n snoodaards als mezelf tussen zitten.

Een behoorlijk moeilijke, volgens mij...

"Zijn gestalte overtrof in lengte die van een normale man en hij was zo mager dat hij nog langer leek. Hij had slimme, doordringende ogen; zijn smalle en wat haakvormige neus verleende zijn gezicht de uitdrukking van iemand die op zijn hoede is, behalve in de ogenblikken van verdoving, waarover ik het nog zal hebben. Ook zijn kin verried een kloeke wilskracht, al kon zijn langwerpige, met sproeten bedekte gezicht - zoals ik vaak heb gezien bij hen die tussen Hibernia en Northumbria zijn geboren - soms onzekerheid en aarzeling uitdrukken....
... Hij telde ongeveer vijftig lentes en was dus al erg oud, maar hij bewoog zijn onvermoeibare lichaam met een lenigheid waaraan het mij vaak ontbrak. Zijn energie scheen onuitputtelijk wanneer hij door een overmaat van activiteit werd bevangen. maar van tijd tot tijd viel hij, alsof zijn geestelijke levenskracht iets van een kreeft had, terug in momenten van inertie, en dan zag ik hem urenlang in de cel op zijn legerstede liggen, ternauwernood een paar korte woorden uitsprekend, zonder één enkele spier van zijn gezicht te vertrekken."

Geef een schreeuw als ik een tip moet geven hé.

Papillon?

neen.

Ik heb ik de oorspronkelijke tekst even een aantal zinnen onderlijnd die in de juiste richting kunnen wijzen.

Het is het hoofdpersonage van een bestseller die ook verfilmd is geweest.

William van Baskerville ?

Helemaal juist en er recht op!

Broeder William van Baskerville, uit 'De naam van de Roos' van Umberto Ecco.

Wow. Nu moet ik dus... *zoekt*

Truitje Blasius was ervan overtuigd dat de jongen een gelukskind was. Hij had de eerste uren van zijn bestaan overleefd, wat wees op een krachtig gestel. En toen ze hem vond kleefde aan zijn ongewassen hoofdje nog een stukje geboortevlies. Hij was dus 'met de helm geboren' en dat betekende dat hij was voorbestemd voor grote daden. Die verwachting scheen ook uit te komen. De kleine jongen groeide voorspoedig op. Met zijn komst in het huis van de kuiper scheen ook de welvaart binnengekomen, want Jan Blasius kreeg zoveel werk dat hij het met zijn beide gezellen niet meer aankon en er nog twee leerjongens bij moest nemen. Moeder Truitje intussen bewaarde zorgvuldig het verschrompelde velletje dat zij bij de eerste wasbeurt op het jongens hoofdje had aangetroffen. Het was een talisman!

Volgens mij een boek van Beckman, iets met Het geheim in Rotterdam.. al een hele tijd geleden dat ik die heb gelezen, maar dit stukje gaat over Truitje die een vondeling vind, Casper toch?

Jup. Alleen heette hij Caspar

Nu jij ^^