Schrijfwedstrijd nieuw verhaal "De wens"

De wens.







In een land hier ver vandaan woonden eens drie jongetjes van rond de twaalf jaar.

Ze heetten Des, Loos en Uk.

Des was een prachtig ventje om te zien met mooi dik zwart haar, felgroene ogen en wimpers waar menige vrouw een moord voor zou willen doen.
Hij was enig kind en woonde samen met zijn ouders in een vrijstaande bungalow aan de rand van het bos.
Zijn vader had een zeer goed betaalde baan als plastisch chirurg en zijn moeder had het altijd druk met diners geven, zich inzetten voor goede doelen en vele bezoekjes aan de kliniek van zijn vader waar ze desgewenst en gratis weer tien jaar jonger de deur uitliep, zeer tevreden met het feit dat de vernietiging van haar schoonheid weer even om de tuin was geleid.
Des kreeg alles wat zijn hartje begeerde en hij was dan ook tot in de grond van zijn hart verwend.
Zijn moeder dweepte met hem, haar kleine Desje kon in haar ogen niets verkeerd doen en ze was zo overtuigd van de heiligheid van haar zoontje dat Des het zelf na verloop van tijd ook ging geloven.
Als iemand aan hem vroeg wat hij later wilde worden was zijn antwoord: "God".



Des zijn beste vriendje heette Loos.
Loos was een nakomertje, een klein en mager mannetje met een eeuwige ontevreden trek om zijn mond.
Hij woonde met zijn ouders en vier oudere broers in een eengezinswoning aan de rand van het dorp.
Zijn vader werkte als kabel monteur wat inhield dat hij vaak in regen en storm erop uit moest omdat er juist dan veel problemen ontstonden met ontvangst van televisiezenders.
Hoewel ze het niet zo makkelijk hadden als de familie van Des was er altijd brood op de plank en drinken in de koelkast.
Maar Loos zijn probleem waren zijn broers, ze waren alle vier beren van kerels en om alles wat hij graag wilde moest hij vechten.
Zijn moeder was uitgeput door de zware strijd die vier jongens opvoeden met zich meebrengt en toen Loos geboren werd had ze geen energie meer om hem tegen zijn broers te beschermen.
Dus kreeg Loos alleen het eten en drinken dat overbleef nadat zijn broers zich tegoed hadden gedaan en zelfs dan moest hij zorgen dat hij snel was omdat er anders onder luid gelach en geboer een klodder spuug in zijn eten belandde.
Het speelgoed dat hij kreeg op zijn verjaardag was even het zijne maar werd al snel in beslag genomen dan wel gesloopt door de vier bullebakken.
Als iemand aan hem vroeg wat hij later wilde worden was zijn antwoord: "Dictator".


Des en Loos hadden een nieuw klasgenootje gekregen die arm was.
Zo arm dat hij gaten in zijn kleren en schoenen had en niet naar de kapper ging maar geknipt werd door zijn moeder die daar duidelijk geen kaas van gegeten had.
Zijn naam was Uk en hij werd algauw het mikpunt van de pesterijen van Des en Loos.
Hij woonde samen met zijn ouders en jongere zusje in een woonwagen buiten het dorp.
Zij hadden geen bordes zoals Des of een gazon zoals Loos maar een klein afgezet stukje grond met goedkoop schelpenzand erop gestrooid om het onkruid tegen te gaan.
Zijn vader had een hersenbloeding gehad en werkte niet meer, het geld dat ze kregen van de bijstand ging op aan medicijnen en verzorging en er bleef bar weinig over voor Uk en zijn zusje.
Uk was erbij geweest toen zijn vader de hersenbloeding kreeg en hij had gedacht dat zijn vader voor zijn ogen zou doodgaan.
Door deze ervaring was hij in gaan zien dat je niets als vaststaand feit kunt aannemen, zelfs zijn vader en held had zomaar kunnen sterven en niemand had hem daar op voorbereid.
Dus hoewel de familie straatarm was, was Uk erg dankbaar voor het feit dat zijn vader nog leefde.
Als iemand aan hem vroeg wat hij later wilde worden was zijn antwoord: "Tevreden".


De verwende Des en onderdrukte Loos waren net bezig Uk te pesten toen het plotseling begon te waaien, eerst zachtjes maar al snel nam de wind toe en er ontstond een draaikolk van bladeren en zand.
Er schoot een lichtflits uit de hemel en zodra de jongens weer wat konden zien, zagen ze de tovenaar.
Hoewel ze alle drie nog nooit in hun leven een tovenaar gezien hadden, was er niet veel fantasie voor nodig om te zien dat dit een echte was.
Hij had een lange grijze baard, zijn zwarte gewaad hing tot op de grond en in zijn linkerhand had hij een toverstaf waarmee hij de hoge punthoed op zijn hoofd weer recht schoof.
“Zo jongens”, sprak hij, “ik ben gekomen om een wens voor ieder van jullie in vervulling te doen gaan. Slechts eentje maar dus wees verstandig en denk goed na. Wat jullie wensen zal voor altijd met jullie verbonden blijven en het zal de rest van jullie leven je lot zijn.”

Des bedacht zich geen moment en zei: “Ik ben al perfect dus het enige wat ik nog wil is macht. Geef me macht over alle mensen op aarde.”
“Welnu, je hebt gekozen en zo zal het zijn”, donderde de tovenaar, “maar...je leeft in een wereld die niet echt is en je beseft het niet.
Je wens is een droom en niet realiseerbaar dus hier is voor jou Des: illusie.”

Loos dacht even na en zei toen: “Ik moet alles afstaan aan mijn broers, geef me iets dat voor eeuwig van mij alleen is.”
“Welnu, je hebt gekozen en zo zal het zijn”, bulderde de tovenaar, “maar...je leeft in een wereld die draait om egoïsme en je beseft het niet.
Er is maar een ding in het leven dat van iemand alleen is, namelijk een naam.
Dus voortaan staat jouw leven in het teken van naam Loos.”

Uk dacht en dacht maar kon niets verzinnen wat hij graag wou hebben.
“Ach”, zei hij, “doe mij dan maar iets dat nuttig en praktisch is.”
“Welnu, je hebt gekozen en zo zal het zijn”, galmde de tovenaar, “je leeft in een wereld die draait om liefde en je beseft het.
Ik heb medelijden met je omdat je met dit kapsel door het leven moet.
Aangezien je iets praktisch wilde heb ik voor jou gel Uk.”

Hoi Woopsy,

Een alleraardigst verhaaltje met een leuke woordspelingen op de namen van de hoofdpersonen.
Meer dan dat is het helaas ook niet.
Wel lekker geschreven,

groetjes, Johan

Wat moet het dan wel zijn, eerste klas literatuur?

hihi, nee hoor, van mij hoeft dat niet.
Het is prima zo.

Blijkbaar is het niet prima.
Ik vind dat je als jurylid je eigen mening erbuiten moet laten, dit geldt niet alleen voor mijn verhaal maar voor je meeste commentaar.
Ik heb in ieder geval geen zin meer om het mee te laten doen.

Ik moet zeggen dat ik hem juist erg leuk vindt. heel anders dan je zou verwachten met de opgegeven woorden. Dit is minder cliche dan je zou vermoeden. Vind het erg leuk gevonden.
En Johan moet gewoon niet zo zeuren Trek je maar niets van hem aan hoor en doe lekker je eigen ding

Johan zorgt ervoor dat ik mijn verhaal niet meer in durf te sturen.
Erg jammer, tenslotte doen we iets wat we leuk vinden toch, ieder op zijn/ haar manier.....

Ik zal het direct aankaarten voor je. Drie seconden en je ziet het staan

Geen 3 seconden, ik kreeg telefoon, maar hij staat er.

Ik vind het erg leuk verhaaltje om te lezen, het is totaal iets anders dan alle andere verhalen die ik hier normaal langs zie komen. Het heeft iets bekends, maar toch absoluut ook wel iets eigens.
Eerste klas literatuur is het niet, maar zeker wel geschikt om voor te lezen in groep 6, 7 of 8. Of juist in een leuk blad neer te zetten, om mensen weer een wijze les te laten herinneren of gewoon plezier te laten hebben bij het lezen van het stuk.
Want plezier had ik zeker bij dit stuk.

In ieder geval nog bedankt Martine maar hoe verwijder ik het?

Dit verhaal hoeft toch niet weg?

Je kunt het gerust laten staan en aangeven niet mee te willen doen aan de schrijfwedstrijd.

Ik zou het verhaal gewoon nog mee laten doen aan de wedstrijd, het is een leuk stukje, wat anders dan de andere inzendingen

Omdat ik het een erg leuk stukje vond heb ik het zojuist voorgelezen aan mijn vriend. Hij was het met me eens dat het een aardig stukje is
Maar... tijdens het voorlezen kwam ik in het stukje over Des al snel adem te kort. Misschien een goed idee om zelf even het verhaal voor te lezen en te kijken hoe je de komma's en punten beter kunt plaatsen.

Het meeste commentaar bij mijn verhalen gaat over te korte zinnen dus ik heb er zoveel mogelijk komma's tussen gezet om de zinnen langer te krijgen....
Moeilijk hoor maar je hebt me wel een goed idee aan de hand gedaan om het zelf eens hardop voor te lezen.


(Mijn 2 katten waren er werkelijk stil van)

En moesten ze ook lachen bij desillusie? :d

Ja en bij "naamLoos" keken ze elkaar beschuldigend aan maar bij gelUk keken ze knorrend naar mij

Je wens is een droom en niet realiseerbaar dus hier is voor jou Des: illusie.”

Hierboven nog een aanhalingsteken...

Ik vond de eindboodschap wel leuk. Naar eerst de wijze les gel uk....

Had wel een vraag over aanhalingstekens ik gebruik ze naar elke zin van iemand. Jij doet het als de persoon gaat praten en stopt met praten? Volgens mij kan het wel allebei...

Wel heel anders dan het vorige verhaal van je. Glimlach...

Amanda